Le Lupo e le Agno
[Fabula. Texto Complete.]
Jean de La Fontaine, Fables, I, 10, traducite per Melvin Doucet.
- Le causa del plus forte es semper le melior:
- Nos lo va monstrar justo ora.
- Un Agno era appaciante su sete
- In le currente de un aqua pur.
- Un Lupo al ventre vacue appareva, cercante aventura
- E attrahite in iste loco per su fame.
- « Qui te rende assatis hardite pro disturbar mi biber? »
- Diceva iste animal furiose.
- « Tu sera castigate pro tu temeritate. »
- « Sire, » responde le Agno, « que Vostre Majestate
- Non se infuria
- Ma que Ille plus tosto considera le facto
- Que io va appaciar mi sede
- In le currente
- Plus de vinti passos infra Ille
- E que, per consequente, in nulle maniera
- Io pote disturbar Su biberage. »
- « Tu lo disturba, » continuava iste bestia cruel.
- « E io sape que le anno passate tu parlava mal de me. »
- « Io non era nascite, como poteva io un tal cosa? »
- Continuava le Agno; « mi matre me allacta ancora. »
- « Si non es tu, dunque es tu fratre. »
- « Io ha nulle fratre. » « Dunque era uno del tues
- Proque vos non me sparnia nihil,
- Vos, vostre Pastores e vostre Canes.
- On me le diceva: io debe vengiar me. »
- Post iste parolas, al plus profunde del forestes,
- Le Lupo le leva e le mangia
- Sin altere forma de judicamento.